لحظات اخر ساله

داره تموم میشه ، مثل همه چیزا که یه روز تموم میشه ، عمر ، زندگی ، لذت و.......

نمی دونم امشب دلم سخت هوای نوشتن کرده ،‏توی یکی از یاداشتام دیدم باران عزیز گفته بود چرا نمی نویسی ، میخوام بگم نوشتن اکه از سر احساس نباشه ارزش خوندن نداره و من عاشق اینگونه نوشتن هستم .

امشب هم که نوشتم فقط بخاطر شماست دوست عزیز ، هر چند که دلم سخت هوای نوشتن کرده اما حس نوشتن ندارم . سال 87 تموم شد ، تو این سال چکار کردیم ،‏کجا بودیم ، کجا رسیدیم ،‏کجا میخوایم بریم تو این سال جدید وووو....

همه چیزمون تکراری شده ،‏وای بحالمون ،‏مگه نه اینکه میگن هر کی دوروزش مثل هم باشه ....

نمی دونم چند ساعت اما خیلی کم از این سال باقی مونده کاشکی می نشستیم و یه حساب و کتاب روی کارامون میکردیم .

حاسبوا قبل ان تحاسبو ا

امشب میخوام بگم آی خدای مهربون ، من که میدونم وضعم خوب نیست ، من که میدونم حال و روز خوبی ژیش تو ندارم ،‏من که می دونم پش تو اعتبارم رو ازدست دادم اما این رو هم می دونم که هیچکی بهتر از تو نیست ، می دونم که تو بهترینی ، بهترین .

پس بذار اینجوری خطابت کنم :

بهترین بهترین من ،‏ همیشه دلم رو به سمت خودت کشوندی ،‏همیشه هوامو داشتی ،‏همیشه برام خدای خوبی بودی ،‏منو از خجالت بنده بد بودن رها کن ،‏ منو از عذاب وجدان رها کن ،‏عذاب وجدانی که در مقابل این همه ناسپاسی از نعمتهای تو دارم .

ممنونت می شم اگه منو بنده کنی ،‏ بنده خودت ،‏ بنده خود خود خودت